Uien
De herkomst van de plant is onduidelijk, maar waarschijnlijk stamt deze uit Midden-Azië, hoewel daar nooit wilde exemplaren zijn aangetroffen. Uit geschriften van rond 4000 v.Chr. blijkt, dat de ui voor het eerst in delen van Azië, in Iran en Afghanistan, werd verbouwd. In deze periode werd de ui ook in China en later ook in het oude India verbouwd. Vanuit India is de ui naar Griekenland en Egypte gebracht. In decoraties en hiërogliefen van piramides komt de ui veelvuldig voor. De piramide bouwers kregen uien als loon. Aangenomen werd, dat de ui de fysieke kracht bevorderde en ziekten hielp voorkomen. Uien werden ook in graftombes gelegd voor in het volgende leven. Ze waren tegelijkertijd voedsel en medicijn tijdens de reis naar het hiernamaals. Ook zou de schil door de structuur gezien worden als een symbool van eeuwigheid.
Uien werden ook door Grieken en Romeinen gebruikt. Een deel van de markt in Athene werd zelfs ‘ta skoroda’ genoemd, wat ‘de knoflook’ betekent en aangeeft, dat de handel in Allium ( de ui ) deel uitmaakte van het dagelijkse leven. Na de introductie door de Romeinen in Europa werd de ui als groente snel populair.
Ook in India is de ui al duizenden jaren een geneeskruid. De ui was een veelgeprezen en vaak gegeten groente in Egypte. In de traditionele Chinese geneeskunde worden uien gebruikt om angina, een pijngevoel in de borst, te bestrijden. Ook worden uien er gebruikt om bacterie-infecties, ademhalingsziekten (astma) en hoesten tegen te gaan.
In Europa werd de ui millennia geleden al gebruikt tegen deze ziekten. Daarnaast is de ui een zeer goed middel, om griep en verkoudheid te voorkomen.
Als iemand griep heeft en een verstopte neus, dan is het goed, om uienthee te drinken, rauwe ui te eten en een halve ui op het nachtkastje te leggen gedurende de slaap. De neus blijft dan open en je kunt goed ademhalen.
Deze werking wordt door de wetenschap bevestigd. Ui wordt beschouwd als natuurlijk antibioticum.
In uien zitten relatief erg veel polyfenolen. Polyfenolen zijn plantenstoffen en flavonoïden, deze werken ontstekingsremmend en hebben een anticarcinogene ( kanker risico verminderende ) werking.
Flavonoïden beschermen de lichaamscellen tegen vrije radicalen en vertragen de verbranding in de cel. Ook verminderen ze de afzet van vetachtige stoffen in de bloedvaten en zorgen voor een daling van LDL- cholesterol. Polyfenolen hebben ook een bloeddrukverlagend effect. Dus hieruit resulteert, dat uien goed voor het hart zijn.
Uien bevatten naast polyfenolen ook vitaminen en mineralen. Het bevat het meeste vitamine C. Verder zit er redelijk wat Vitamine A, B6 en B11 in. Het bevat de mineralen ijzer, calcium, zink, molybdeen, mangaan en kalium.
Ook bevat het uitje het voor ons lichaam essentielle aminozuur tryptofaan . In vergelijking met andere groente bevat de ui niet veel verschillende voedingsstoffen, maar het aantal gezonde polyfenolen is zo hoog, dat dit de geneeskracht van ui tot grote hoogten doet opzwepen.
Uien hebben antibiotische eigenschappen en kunnen bacteriën doden en ontstekingsremmend werken. In vergelijk met echte antibiotica uit de apotheek, grijp deze eigenschap uit uien niet de goede bacteriën van de darmflora en sterken hierdoor het immuun system.
De belangrijkste antioxidant in ui is quercetine. Deze polyfenol gaat de oxidatie van vetzuren tegen. Dat is de belangrijkste reden voor het feit, dat uien preventief werken tegen kanker. De ui als antikanker medicijn is ruimschoots onderzocht door de wetenschap. Sommige kankers kennen een verminderd risico, om ze te krijgen, als je ze eens of tweemaal per week eet. Voorbeelden hiervan zijn strottenhoofdkanker, darmkanker en eierstokkanker. Voor mondkanker geldt, dat uien dagelijks gegeten moeten worden, om een significant kleinere kans op deze verschrikkelijke ziekte te krijgen. Rauwe ui past prima in een chemokuur ondersteunend dieet.
Uien hebben aangetoond, dat ze van invloed zijn op de botdichtheid. Het voorkomt en bestrijdt broze botten. Uien zorgen dus voor stevige botten. Dat is waarschijnlijk extra goed nieuws voor vrouwen die de menopauze achter de rug hebben en die een grotere kans hebben op heupfracturen. Uien geven ook de heupgewrichten meer stevigheid.
Bij insecten steken helpen uien ook. Snij de ui door het midden en wrijf de steek wond met de ui. De sap van de ui stopt de ontsteking en het jeuken. De ui werkt ontgiftend, dus is het ook goed voor de lever en de stofwisseling.
En waarom moeten wij wijnen 🙁 , als wij uien snijden ??? Hier even een snelle jipp & janneke – uitleg:
Door het snijden van de ui wordt het cel innere beschadigt, waardoor de enzym Alliinase in contact komt met de cel wand van de ui, waarin de zwavel houdende aminozuur Iso-Alliin onthouden is. Dit oxideert, verdampt en beland in onze ogen. Om dit zuur uit de ogen te krijgen, beginnen de ogen meteen het zuur door te tranen “uit te wassen” en wij wijnen, tot dit zuur helemaal verdampt is.
Hoe eet je ui? Je kan de ui zowel rauw , als ook gekookt, gebakken, gegrild, gefrituurd eten. Van soep, tot gulasch, of sla is de ui niet uit recepten weg te denken. In de Turkse keuken is de ui ( en knoflook, net zo gezond ) bijna ik elk schotel en gerecht. De Franse keuken heeft zelf een typische uien soep, het staat bijna in elk restaurant op de menu kaart 🙂 Dus, zou jij nog niet echt een vriend van ui zijn, is het nu de hoogste tijd, om een heerlijk recept te testen, of ga naar een Turkse toko en bestel een döner brood met sla en saus, je zult ongemerkt uien eten, want 99 % van elke Turkse sla bevat uien 😉 trust me 🙂 !!!
Voedingswaarde van 100 g ui: