Snijbiet is te kopen van mei/juni tot eind september en lijkt op spinazie. Er zijn verschillende soorten snijbiet en horen bij de plantenfamilie van suiker bieten, rode bieten en spinazie. Tot de 18e eeuw was snijbiet een groente met voorkeur, tot het van spinazie wordt verdrongen. Deze groente komt voor in 3 kleuren: met rode steel, met orange tot geel steel en wit tot licht groen steel. De bladen kunnen heel groot ( tot 30 cm ) en kruis zijn. De stelen kunnen ook lang zijn net als rabarber. Oorspronkelijk blijkt de snijbiet uit het Middellandse Zee gebied te komen. Zowel de antieke Grieken als de antieke Romeinen gebruikten snijbiet als medicijn. Hippokrates, de grondlegger van de moderne geneeskunde beval snijbiet aan, om wonden mee te verbinden. In de Middeleeuwen was deze grootbladige groente bekend als medicijn voor ziekten, die te maken hadden met het bloed en de spijsvertering. Een ander middel, waarvoor snijbiet werd geadviseerd, is het tegengaan van de ademlucht na het eten van knoflook. De antieke Romeinen bereidden een soep ervan voor een laxerende werking bij obstipatie. Verder was dit gewas een mooie alternatief voor bronchitis, longontsteking en stemmingswisselingen. Door de bagage van de Romeinse Legionen kwam de snijbiet mee naar middel Europa en wordt er gebruikt bij bloedarmoede en huidziektes. Volgens sommige historici stond dit gewas al in de paleistuinen van een zekere koning Merodach-Baladan, die omstreeks 700 voor Christus heerste over Babylonië. Deze oudste vorm van de snijbiet wordt tegenwoordig vooral verbouwd in Midden- en Zuid-Europa. De roode zijn minder gewild, maar eveneens heel oud; ze zijn al in 1554 beschreven door de Mechelse herborist ( kruidkundige ) Dodonaeus. ' Die ghemeyne Roode beete es der Witte beeten van bladeren/ stelen/ saet ende wortelen seer ghelijck/ alleen van bladeren ende stelen niet wit maer bruyn root'. Dodoens adviseert het niet alleen om op te eten, maar laat het sap ook in de neus opsnuiven en in de oren druppen. Wat respectievelijk goed zou zijn om 'de hersenen te zuiveren' en 'hoofdpijn te verzachten en 'tegen oorsuizen'. 'Doet dat tuiten vergaan', zoals hij het zo mooi kan zeggen. En nu nog is Snijbiet een Superfood met heel veel vitaminen, mineralen, sporenelementen, plantenstoffen( fytonutriënten ), antioxidanten. All deze stoffen dienen voor een gezonde lichaam. Hier een aantal aan vitaminen en mineralen in snijbiet: Vitamin A ( Betacarroteen ) : Reduceert het kankerrisico en is een belangrijk vitamine voor huid, ogen en botten Vitamine B2 ( Roboflavin ) : is goed voor een gezond stofwisseling en helpt bij migraine Vitamine B11 ( Foliumzuur ) : werkt vaatziektes tegen, bevorderd de groei en genezingsprocessen, belangrijk voor bloed en een gezonde bloedcirculatie Vitamine C : zorgt voor een sterk immunsysteem, werkt antioxidant en ontstekingsremmend

Vitamin E: een van de belangrijkste antioxidanten, beschermt onze cellen voor vrije radikalen, is een Anti-Aging-Vitamin, bevorderd de vruchtbaarheid en reguleert de cholesterol Vitamine K: belangrijk voor de bloedgerinning, voor botten ( ook bij osteoporose = botontkalking ), tanden en vooral voor onze hersenen Voor mensen met Alzheimer raden sommige artsen snijbiet aan, zodat de hersenen weer beter gaan functioneren, want vitamine K houdt de schade, die aan neuronen in het brein wordt aangericht, in de hand. Snijbiet heeft een sporenelement, dat Syringazuur heet. Deze komt ook bijvoorbeeld bij blauwe bessen voor. Deze zorgt ervoor, dat er minder suikers worden omgezet in vetten. Het bloedsuikerniveau ( Insuline ) blijf daardoor stabieler. Dit is natuurlijk voor diabetespatiënten heel goed geschikt. Ook heeft snijbiet een hoog gehalte aan vezels, welk ook suiker patiënten ten goede komt. Ook wordt snijbiet bij mensen met histamine intolerantie beter verdragen als de gewone spinazie. Verder zit snijbiet boordenvol mineralen, welke ook onze gezondheid mee ondersteunen. Magnesium: belangrijk voor onze spieren, spierherstel naar sporten Ijzer: is belangrijk voor de binding van zuurstof en de roden bloedlichaampjes, dit zorgt ervoor, dat ons bloed zijn rode kleur heeft Calcium: is belangrijk voor spieren en zenuwen, maar speelt ook een rol bij de afweer van ontstekingen, allergieën, net als bij de functie van hart, longen en nieren. Maar meest staat deze mineraal bekend voor zijn hoofdfunctie van opbouw botten en tanden Kalium: komt in de cellen voor en speelt een belangrijke rol voor de elektrolyten (waterbalans) van de cellen. Het zorgt voor het ontstaan van nerven impulsen, de transport binnen de zenuwstelsel aan de spieren en het hart. Mangaan: sterkt botten en gewrichten , draagt bij aan een normale en gezonde energiestofwisseling, speelt een rol bij een goede bindweefsel Koper: is nodig bij het vormen van bindweefsel en botten. Het zorgt ook voor de vorming van pigment van het haar, een goede werking van het afweersysteem en de bloedstolling, Koper is in het lichaam betrokken bij de overdracht van zuurstof (oxidatie reacties). Natrium: is belangrijk voor het regelen van de vochtbalans in het lichaam, het regelen van de bloeddruk en voor een goede werking van spier- en zenuwcellen. Het komt zelden voor dat mensen te weinig zout binnenkrijgen. Te veel zout eten kan leiden tot een hoge bloeddruk. Fosfor ( Fosfaat ) : Samen met calcium geeft het stevigheid aan botten en tanden. Ook speelt fosfor een rol bij de energiestofwisseling in het lichaam. Hoe eet je snijbiet? Eet snijbiet het liefst niet rauw. Als dan, alleen in minimaal hoeveelheden !!!!!!!! Want snijbiet bevat oxaalzuur. Laten we eerst eens kijken waar het eigenlijk over gaat. Oxaalzuur is een organische verbinding, die voorkomt in verschillende groenten, zoals spinazie, boeren kool, maar ook spruitjes, bietjes, cacao, noten en bessen. Het is een antinutriënt, dat net als fytinezuur vitamines en mineralen aan zich kan binden, waardoor ze minder goed kunnen worden opgenomen. Daarnaast is oxalaat een belangrijk bestanddeel van de meest voorkomende vorm van nierstenen. Dus is het niet aan te raden, om groene bladgroente vaak en in grote hoeveelheden rauw te consumeren!!!

Hier even een tussen kwogledge : weten over eten ( altijd goed, om te weten ): Hoe behandel ik groente of voedingsmiddelen met oxaalzuur????

De discussie gaat eigenlijk vooral over het koken of juist rauw eten van oxaal rijke groenten. Daarom hoor je de term oxaalzuur ook alleen als het over bijvoorbeeld spinazie gaat. In bietjes zit veel meer oxaalzuur, maar die worden standaard gekookt terwijl spinazie nogal eens rauw gegeten wordt. Hoe zit het nu precies? Koken weekt het oxaalzuur los van de groenten. Dat komt dan in het kookwater terecht, en wordt niet afgebroken. Je gooit het kookwater van oxaal rijke groenten dus wel weg. Stomen levert ook een vermindering van oxaalzuur op, maar is slechts half zo effectief als koken. Bij roerbakken en andere schotels waarbij alle vocht (her)gebruikt wordt in het gerecht, blijft het oxaalzuur gewoon aanwezig. Alles koken dus? Tsja, zo simpel ligt het ook weer niet. Veel groenten bevatten namelijk ook hele andere stoffen; vitaminen en mineralen, die soms beter worden opgenomen, als het product rauw is (zoals vitamine C en folaat). En ook weer voedingsstoffen, die juist beter worden opgenomen, als het product gekookt is (zoals vitamine A en K, die water oplosbaar zijn). Los van het oxaalzuur is er dus voor beide methoden iets te zeggen. Bovendien is het onduidelijk, hoe effectief het oxaalzuur eigenlijk verwijderd wordt door koken van de groenten.

En nu weer terug naar de snijbiet :-) Hoe eet je snijbiet ??? Er zijn natuurlijk op internet voldoende recepten..... Hier op mijn website kan jij ook misschien de een of ander recept vinden. Veel plezier met koken !!!